Dominik to 3-latek, który nie potrafi poruszać się bez pomocy. Zmniejszone napięcie mięśni tułowia nie pozwala mu aktywnie pracować głową wbrew grawitacji, a tym samym wykonywać spontaniczny ruch inny niż obracanie brzucha. Po założeniu ortezy tułowia PCO może pracować antygrawitacyjnie głową, aktywując do środka mięśnie brzucha i przykręgosłupowe, co pozwala mu na rozluźnienie kończyn górnych dla zabawy. Udaje mu się również wkładać do ust pokarm stały i pić lewą ręką poprzez słomkę.
U Adeli zdiagnozowano zespół Angelmana. Celem terapii było zwiększenie napięcia mięśniowego i wzmocnienie rdzenia, ponieważ z diagnozy wynika, że dzieci z zespołem Angelmana to dzieci z ciężkim niedociśnieniem, zwłaszcza w okolicy tułowia oraz z regresją umysłową. Terapię rozpoczęliśmy od pobudzenia mięśni brzucha do rotacji poprzez wywołanie pozycji siedzącej, która była niestabilna z wyraźną kifozą. Wiemy, że dzieci z obniżonym napięciem mięśniowym mają zaburzone pozycjonowanie i ruch, dlatego podczas terapii zastosowaliśmy również ortezę kompresyjną PCO. Orteza poprawiła napięcie mięśni oraz propriocepcję i układ sylwetki. Poprawiło to także odpowiedź nerwowo-mięśniową. Aktywowaliśmy również kończyny dolne i stopy do stania, dzięki czemu mogliśmy włączyć podparcie stojąc, chodzenie bokiem, chodzenie za chodzikiem, czy na czworakach. Obecnie, również korzystając z ortezy PCO, Adelka radzi sobie samodzielnie w przestrzeni w domu i poza nim.
Welcome to WordPress. This is your first post. Edit or delete it, then start blogging!
